வங்கக் கடல்

by ரௌத்திரன் on Sat Jan 12, 2013 1:50 am

மீனவர் வாழ்க்கை நாள்தோறும்-கரு
====வாட்டை விடவும் நாறுதடா!
ஏனெனக் கேட்க வக்கின்றி-சும்மா
====அரசும் சாக்கு கூறுதடா!

சொல்லிச் சொல்லி அலுத்திட்டோம்-இனி
====சொல்வ தற்கும் தெம்பில்லை!
துள்ளும் கடல்தான் கூண்டோடு-எமைக்
====கொண்டு சென்றால் வம்பில்லை!

மீனுக் கென்று வலைவிரிக்க-நடுக்
====கடலில் சென்று விழுகின்றோம்
மரணம் எமக்கு வலைவிரிக்க-கெட்ட
====விதியை எண்ணி அழுகின்றோம்!

படகு ஏறிச் செல்லுகையில்-அட
====பாடை ஏறிச் செல்வதுபோல்
குடமாய்க் கண்ணீர் வடிக்கின்றார்-எம்
====குலத்து மாதர் துடிக்கின்றார்!

எல்லை தாண்டி அடித்தாலும்-எவர்
====எம்மைக் கொன்று புதைத்தாலும்
கொள்ளை யடிப்ப தொன்றேதான்-அரசின்
====குறிக்கோ ளாக இருக்கிறது!

தேசியக் கொடியை பிடித்தபடி-எம்
====முன்னோர் நடத்திய போராட்டம்
தாலிக் கொடியைப் பிடித்தபடி-எம்
====தாய்மார் கண்ணீர் வடிப்பதற்கா?

மாநில அரசும் பார்க்கவிலை-அட
====மத்திய அரசும் கேட்கவிலை
நானில நீதியும் காக்கவிலை-மனிதர்
====வரிசையில் நம்மைச் சேர்க்கவிலை!

நாயைக் கொன்று போட்டாலும்-ஒரு
====நாதி யுண்டே கேட்பதற்கு
நாட்டு மக்கள் அழுகின்றோம்-ஒரு
====நாயும் இல்லை கேட்பதற்கு!

-----------ரௌத்திரன்

[You must be registered and logged in to see this image.] [You must be registered and logged in to see this image.]

by **pakee** on Mon Jan 14, 2013 8:31 pm

கவிதை அருமை மிக்க மகிழ்ச்சி

by **பார்த்திபன்** on Thu Jan 17, 2013 4:32 pm

உணர்வுபூர்வமான கவிதை. இதே சாயலில் நான் எழுதிய 'படகுகளே பாடைகளாய்' என்ற கவிதையோடு உங்களது இக்கவிதை ஒத்திருப்பது மகிழ்ச்சியளிக்கிறது.

படகுகளே பாடைகளாய்!

இனிமேலும் இடிதாங்க
இதயத்தில் வலுவில்லை!
விரக்தியிலே விழுந்த மனம்
இன்னும்கூட எழவில்லை!

இழப்பதற்கினி எதுவுமில்லை,
இறைவனுக்கும் இரக்கமில்லை!
இனி கடலுக்குள் கால்வைக்க
கனவில்கூட எண்ணமில்லை!

மிரட்டும் அலைகளும்
மீனவர் கொலைகளும்
இந்தியப் பெருங்கடலில்
இயல்பென்று ஆனது!
வலைகொண்டு கடல்செல்வதும்
கொலையுண்டு கரை சேர்வதும்
அன்றாடம் காணும்
அவலமாகிப் போனது!

இந்திய எல்லையை இரண்டடி தாண்டினும்,
எங்கள் படகுகளே பாடைகளாய்!
நாங்கள் பலிபீடத்து ஆடுகளாய்!

உயிரைக் கையில் பிடித்தபடிதான்
வலையில் மீனைப் பிடிக்கிறோம்!
துடுப்புகளோடு சேர்த்து இன்று
துன்பங்களையும் சுமக்கிறோம்!
ஆண்டுக் கணக்காய் அழுதுவிட்டோம்
அரசின் உதவி நாடி!
இதுவரை அனாமத்தாய் போன உயிர்கள்
ஐநூறையும் தாண்டி!

புத்தியை இழந்த மத்திய அரசே!
நாங்கள் கத்தியபோது செவி பொத்திய அரசே!
மீனவர் உயிரை மீசை மயிராய்
துச்சமாய் எண்ணும் துரோக அரசே!

மீன் பிடிக்கும் எங்கள் கைகள்
இனி வாள் பிடிக்க நேரும்!
எம் கண்ணீர்த்துளிகள் ஒவ்வொன்றும்
இனி கண்ணிவெடிகளாய் மாறும்!
நாம் பிச்சை தந்த தீவை
அந்தப் பித்தர்கள் ஆண்டது போதும்!
கச்சத்தீவை மீட்டால்தான்
இனி மிச்ச உயிர்களாவது வாழும்!

by ரௌத்திரன் on Thu Jan 17, 2013 7:38 pm

மிக்க‌ நன்றி நண்பரே!

உங்கள் நடை வித்தியாசமாகவும் நன்றாகவும் இருக்கிறது!

by Sponsored content

வித்யாசாகரின் எழுத்து பயணம்

தமிழ் அறிஞர்களின் மின்நூல்கள் - யாழ்பாவாணன்

வங்கக் கடல்

வங்கக் கடல்

Re: வங்கக் கடல்

Re: வங்கக் கடல்

Re: வங்கக் கடல்

Re: வங்கக் கடல்

Re: வங்கக் கடல்